zulfiyaxonim sherlari  SENSIZ Mana, bir umrni yashadim sensiz,Qaytmas shodliklarning qaytishin kutib,Tobuting boshida cho’kkanimda tiz,Farzandlar ko’tardi qo’limdan tutib. Shundan beri tikman. Har nega qalqon,Baxtga, bahorga ham, qishga, qayg’uga.Birov azasida yig’layman qon-qon,To’yida yayrayman o’xshab ohuga. Lekin qolganimda qalbim-la tanho,Tuyg’ular zoriga solganda quloq.O’zni zaif, chanqoq sezganda goho,Alamdan beraman javobsiz so’roq: Tirik ekan nega tashlab ketmading?Mendan nafisroqning husniga oshiq,Mendan yoniqrog’i tortmadi sani,Edi nigohingga bor… Read more »